FRJÓSEMI 87 tók mér bók í hönd og reyndi að lesa. En ég gat það ekki, því að hugurinn var bundinn annars staðar. Sonur minn! Sonur minn! Við nánari íhugun fannst mér hann líkjast mér mjög, aug- un, nefið, allt. Munurinn var aðeins sá, að hann var óhreinn og í tötrum. Ég gat ekki dvalið lengur í gistihúsinu, án þess að vekja grunsemdir. Ég fór því þaðan dapur í bragði, lét gestgjafann hafa nokkurt fé og bað hann að verja því til að gera líf hjúsins bærilegra. I sex ár hefi ég búið við þessa hræðilegu óvissu. Ég fer til Pont-Labbe á ári hverju, nauð- ugur viljugur. I hvert skipti, sem ég kem þaðan hefir óvissan og kvíðinn færst í aukana. Ég hefi reynt að láta kenna honum, en árang- urslaust. Hann er hálf-viti og óbætanlegur drykkjumaður. — Stundum selur hann utan af sér garmana til þess að fá peninga fyrir áfengi. Ég hefi reynt að vekja vork- unnsemi gestgjafans á honum til þess að hann reyndist honum betur, og boðið honum fé í því augnamiði. En gestgjafinn, sem undraðist mjög umhyggju mína fyrir vesalmenninu, sagði rétti- lega: ,,Allt það, sem þér viljið fyrir hann gera, er honum til tjóns. Hann má engin fríðindi hafa, því að þá er engu tauti við hann komandi. Ef þér viljið gera góðverk á einhverjum munaðarleysingja eða einstæð- ing, þá veljið heldur einhvern,. sem kann að meta það.“ Hverju gat ég svarað þessu? Og ef ég léti í ljós þann hræði- lega grun, sem ég ber í brjósti, þá myndi hann án efa gera mér lífið enn óbærilegra, en það þegar er orðið. Ég tel sjálfum mér trú um, að ég hafi drepið móður hans og eigi sök á því, hvernig hann er sjálfur. Ef hann hefði notið. sómasamlegs uppeldis, hefði hann ef til vill orðið eins og aðr- ir menn. Ég get ekki lýst fyrir þér þeim hræðilega og óbærilega ótta, sem gerir vart við sig í ná- vist hans, hugsuninni um það, að hann sé hold af mínu holdi og blóð af mínu blóði, og að hann beri sömu hvatir í brjósti og ég. Ómótstæðilegt afl dregur mig þó á ári hverju til Pont-Labbe. en þegar ég sé hann, þá er eins og rýtingi sé stungið í hjarta

Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120
Blaðsíða 121
Blaðsíða 122
Blaðsíða 123
Blaðsíða 124
Blaðsíða 125
Blaðsíða 126
Blaðsíða 127
Blaðsíða 128
Blaðsíða 129
Blaðsíða 130
Blaðsíða 131
Blaðsíða 132