36 ÚRVAL „Gáfaðir foreldrar geta gert svo mikið til að hjálpa,“ hélt hún áfram. Sagan virtist ætla að endurtaka sig. Hún sagði mér gáfnaprófseinkunn Bobs, en því miður vissi ég ekki, hvort hún boðaði gott eða illt. „Finnst yður viðeigandi að gera eitthvað í þessu máli,“ spurði ég hikandi. ,,Auðvitað!“ Hún iðaði af ákafa. „Gefið henni tækifæri til að neyta hæfileika sinna!“ Hún hélt áfram, og skýrði fyrir mér, að nú væri loks svo komið, að hæfileikabörnum væri eins mikill gaumur gefinn og treggáfuðum börnum, sérstaka rækt væri nú farið að leggja við uppeldi þeirra. „Bobs litla getur hæglega verið orðin stúdent 16 ára,“ sagði hún að lokum. Ég glápti af undrun. Þetta var enn uggvænlegra en hnappa- málið. Auðvitað gladdi þetta mig, en ég var smeyk við það líka. Og þegar ég sagði Robert frá þessu, brást hann illa við. „I einum skólanum er hún tal- in treggáfuð, í öðrum ofgáfuð. Og á báðum stöðunum er sagt, að hún þurfi sérstaka kennslu,“ sagði hann gramur. „Því getum við ekki átt eðlilegt barn eins og aðrir?“ Veturinn eftir stofnaði kenn- araskólinn sérstakan bekk úr- valsbarna með 20 nemendum, til að sýna, hvað hægt væri að kom- ast langt með slík börn. Bobs gekk undir próf og komst upp. Þegar ég frétti, að mikið væri lagt upp úr stærðfræði, leizt mér ekki á blikuna, því að Bobs hafði alltaf Ieiðst stærðfræði. Robert lofaði þá Bobs, að hann skyldi gefa henni 2,50 dollara fyrir hvert hálft stig, sem hún hækk- aði í stærðfræði. Sex vikum seinna borgaði hann fyrstu afborgunina. Rétt fyrir jólin borgaði hann þá næstu. Þessum 5 dollurum eyddi Bobs öllum í jólagjafir handa okkur. Robert dáðist að inni- skónum sínum á hverjum degi og ég hampaði sígarettuvesk- inu við hvert tækifæri. En Bobs fékk ekki fleiri verð- laun þennan vetur, og dag nokk- urn kom umsjónarmaður skól- ans til mín og sagði mér, að Bobs hefði naumast litið í stærðfræði í margar vikur. Ég sagði Robert þetta, og hann tók Bobs til yfirheyrzlu. „Já, en pabbi,“ sagði Bobs, „ég þurfti ekki peninga nema fyrir jólin.“ Ég átti bágt með að halda niðri í mér hlátrinum,

Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96
Síða 97
Síða 98
Síða 99
Síða 100
Síða 101
Síða 102
Síða 103
Síða 104
Síða 105
Síða 106
Síða 107
Síða 108
Síða 109
Síða 110
Síða 111
Síða 112
Síða 113
Síða 114
Síða 115
Síða 116
Síða 117
Síða 118
Síða 119
Síða 120
Síða 121
Síða 122
Síða 123
Síða 124
Síða 125
Síða 126
Síða 127
Síða 128
Síða 129
Síða 130
Síða 131
Síða 132