Árbók Hins íslenzka fornleifafélags

Årgang

Árbók Hins íslenzka fornleifafélags - 01.01.1933, Side 49

Árbók Hins íslenzka fornleifafélags - 01.01.1933, Side 49
Tvö Grettisbæli. Meðal merkustu minja frá fornöld vorri má efalaust telja þá staði, þar sem Grettir Ásmundarson dvaldi i útlegð, og þau verks um merki, sem þar er að finna og sem jafnvel eru hans eigin handaverk. Grettir, allur hans ytri og innri maður og öll hans ævi, en þó einkum hans raunalegu útlegðarár, er allt svo grípandi og mikilfenglegt umhugs- unarefni, að flestu öðru tekur fram. Og þegar menn eru staddir á þeim stöðum, þar sem hann hafðist við, og renna huga sínum til þessa líkamlega og andlega afarmennis, komast menn vart hjá því að verða fyrir sterkum áhrifum, — og um leið eins konar sársauka- blandinni ánægju af að hafa fyrir augum sér hið sama, sem hann átti við að búa og er jafnvel enn svo nátengt honum, að heita má, að það sé með ummerkjunum eptir átök hans, svo sem sérstaklega skýli hans í Öxarnúpi (sbr. Árb. 1914). Árbók félagsins hefir áður flutt greinar um Grettisbæli á nokkr- um stöðum, sjá registrin; en um þau tvö þeirra, sem eru einna merk- ust og munu vera, annað sennilega hið fyrsta og hitt áreiðanlega hið síðasta, hefir næsta lítið verið fengizt, enda eru þau á afskekkt- um stöðum. í Grettissögu, útg. R. C. Boers frá 1900, segir frá því í 54. kap. (bls. 195), að Grettir hafi lagzt út á Kili næsta sumarið eptir að hann var gerður sekur, »ok hafðiz þar við um sumarit lengi«. En eins og útgefandinn benti á, fær það varla staðizt. Grettir var það sum- ar vestra, í Vatnsfirði m. a.; það var sumarið 1017, telur Boer. Næsta sumar, 1018, leitaði Grettir ráða hjá sjálfum lögsögumanninum, Skapta Þóroddssyni á Hjalla. »Ek vil«, sagði Skapti, »at þú leitir þangat nokkur, at þú þyrftir eigi að leggjaz á fé manna«. Grettir fór þaðan upp í Borgarfjörð og fann Grím Þórhallsson, vin sinn; Grímur var bróðir Gamla á Melum, sem var kvæntur Rannveigu, systur Grettis. »Grímur bað hann fara norður til Fiskivatna á Arnarvatnsheiði, ok svá gerði hann«. Síðan segir í sögunni, 55.—57. kap., frá veru Grettis á heiðinni; var hann þar full 3 ár (1018—21). Segir í upphafi 55. kap.: »Grettir fór upp á Arnarvatnsheiði ok gerði sér þar skála, sem enn 4
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120
Side 121
Side 122
Side 123
Side 124
Side 125
Side 126
Side 127
Side 128
Side 129
Side 130
Side 131
Side 132
Side 133
Side 134
Side 135
Side 136
Side 137
Side 138
Side 139
Side 140
Side 141
Side 142

x

Árbók Hins íslenzka fornleifafélags

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Árbók Hins íslenzka fornleifafélags
https://timarit.is/publication/97

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.