Ástráður Eysteinsson hún hefor gengið aftnr linnulaust öldum saman. Vitaskuld dregur hún ífam ■ákt'-eðnar grunnandstæður í þýðingum, þ.e. milli bókstafsfylginna og frjálslegra þýðinga, en að öðru leyti skýrir hún ekki f]ölbre\mi þýðinga sem spanna líka allt sviðið á milh slíkra póla. Hið sama á við um kvikmyndaaðlaganir bókmenntaverka. Meginatriði í mati á slíkri aðlögun er að engin leið er að fylgja eini riðamikilla skáldsagna efdr í krikmynd af hefðbundinni lengd (til eru þáttaraðir og krikmyndir í nokkrum hlutum þar sem leitast er rið að gera það). Formgerð skáldsögu af meðallengd er gerólík formgerð hlið- stæðrar kvikmyndar - og ef rið ædum að ræða um jafhgildi þarna á milli, verður það að vera með tilliti til ólíkra miðla og tjáningarleiða. Hins vegar kann að vera rétt hjá Ama að ófamaður geti orðið í „hring- landa“ á milli tryggðar rið frumtextann og nýsköpunar þeirra sem gera kvibnmdina. I Kristnihaldi Halldórs Laxness em samtöl persóna óvenju- stór hluti skáldsögutextans og kann þetta að bjóða upp á að þau séu tek- in lítrið breytt yfir í leikrit eða kxákmmdahandrit. En þar er umgjörð þeirra auðritað önnur og mér finnst þeir Hilmar Karlsson og Mörður Amason hafa nokkuð tdl síns máls þegar þeir gagnrýna þá „virðingu“ sem texta Laxness er sýnd í myndinni. Eg æd-a mér hinsvegar ekki að ghma rið þetta riðfangsefni hér, enda kall-ar það á umtalsvert rými og ítarlegar tilrimanir, sem og á umræðu um það hvort ekki sé eðlilegt að hinn lax- neski samræðubragur sé megineinkenni á verki sem öðrum þræði hlýtur að kallast á rið allan þann málheim sem Laxness hefur skapað hman ís- lenskrar menningar. En sé myndin mjög fylgispök skáldsögunni -að þessu leyti, bregður hún einnig frá hermi í nokkmm atriðum og sérstaklega með tveimur rið- bótum sem rissulega em einnig umdeilanlegar. Ytri atburðarammi k\ik- m}Tidarinnar er fundur í Dómkirkjunni þar sem fullmiar ýmissa helstu undirgreina kristinnar trúar hafa saíhast saman hjá íslenska biskupnum og hann k\mnir þeim efni af segulböndum og minniskompum Umba, semsé ritnisburð hans um kristnihald undir Jökh. Hinsvegar gengur Umbi að þri leyti rækilegar til verks í mynd en sögu -að hann fer í mynd- inni í ferð upp á Snæfellsjökul og tekur þannig þátt í að sækja kistun-a dularfullu. Hvað fyrrnefnda atriðið varðar er óneitanlega kaldhæðnislegt að tals- menn kristninnar em sammála um að þagga umsrifalaust niður ritnis- burð um kraftbirtingu guðdómsins, þótt boðskapur þessara manna gangi 12

Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120
Side 121
Side 122
Side 123
Side 124
Side 125
Side 126
Side 127
Side 128
Side 129
Side 130
Side 131
Side 132
Side 133
Side 134
Side 135
Side 136
Side 137
Side 138
Side 139
Side 140
Side 141
Side 142
Side 143
Side 144
Side 145
Side 146
Side 147
Side 148
Side 149
Side 150
Side 151
Side 152
Side 153
Side 154
Side 155
Side 156
Side 157
Side 158
Side 159
Side 160
Side 161
Side 162
Side 163
Side 164