- 5 - og ekki niklu fremur á kví, að hann hverfi frá sinni illu breytni og haldi lífi?" Kærleikur Guðs nær til einstaklingsins. Og getum við 'þá undrast að ritað er: "kannig,segi eg yður, verður gleði hjá englum Guðs yfir ein- m syndara, er gerir iðrun?" kessum kpjrleika Guðs til ein- staklingsins er mjög skýrt haldið fram í Ritninguimi. "Svo elskaði Guð heiminn, að hann gaf son sinn eingetinn, til £ess að hver, sem á hann trúir, glatist eklci, heldur hafi eilíft líf." þessi gjöf nær til einstaklingsins, vegna kess að hún ncsr tii allra. Kárleikur Guðs nsar fyrst til einstak- lingsins og svo til fjöldans. íiarleilcur Guðs gaf allt fyrir ká, sem eru að glatast,' og kmrleikur hans fagnar, hegar ein- staklingurinn frelsast frá dauða. Heiminum verður* aldrei bjargað á sana- hátt og skipi er bjargað með allri áhöfn. f'að má miklu fremur líkja björgim heimsins við skip, sem er að sökkva, og 'þar sem mönnunum er bjargað, einum 1 einu. Engin stétta- og kynflokkaskipting. Söfnuður Guðs má aldrei glejma f'essu gildi ein- staklihgsins. Ef hann gerir £að, ká gloymir hann um leið aðaltilgangi Guðs með bví að géfa'sonh sitm í dauðann okkar vegna. Sú skaðlega hugsun, sem lengi hefur ríkt í söfnuði Guðs, að Jesús hafi komið til að frelsa einhverja sérstaka stétt manna, er mjög fjarri sannleikanun. Guð fer ekki í manngre inarálit. Allir f'joðflokkar og allar stéttir nanna eru jafnar í augum Guðs. Og eilífur kærleikur hans nsar yfir öll bau takmörk stétta- og- mannvirðinga, sem reist hafa verið nilli mamianna, ]rví að 1-mrleikur Guðs leitar að f'ví, sem er ]rýðingarmest í hans augum, en bað er sál einstaklingsins. Og "hvorki dauði né líf, né englar, né tignir, né hið yfir- standanai, né hið ékomna, né kraftar, né hœð, né dýpt, né nokkur öimur skepna mun geta gert oss viðskila við kEHrleika Guðs, sem birtist í Jesús Kristi, Drottni vorum." Róm.8,38.^9- Og í'að er undursamlegt að vita, að hvernig sem hörundslit- ur minn er, hvaða kynflokki sem eg tilheyri og hvernig sem ástand mitt kann að vera, |iá elskaði sonur Guðs mig og gaf sjálfan sig mín vegna. Guð elskar heiminn, og vegna Iposs að hann .élskaði heiminn, gaf hann siim eingetinn sán. En ]jegar harua gaf son sinn, hafði hann mig í huga. Og hann gerði ekki

Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68