ur í för neð sér. En í niðri ringulreið heimsins, sen færir mennina stÖðugt fjær sannleika og dyggðun, finnst enn neðal okkar sterkur og göfugur hópur ungra manna og kvenna, sen í daglegu lífi sínu varðveita 'þá bindindisseni, dóngreind og stöðuglyndi, sen er óaðskiljanlegt frá kristilegu eðli. Ef við rannsökum Heilaga Hitningu, sjáun við, að kalli Guðs til æskunnar á liðnun öldun var svarað í hjartans göfgi og einlægni. Göfugar persónur eins og Jósef, Sanúel, Davíð, Esther, Rut, Daníel og ungnennin 'þrjú í Babel, nunu fran á síðustu stund |íessa heins hvetja og örva unga nenn og konur til að iifa lífi sínu í sancani við Krist. Eimneska kallið. Kallið, sen Esther drottning fékk: "Hver veit nena kú sért til ríkis konin einnitt vegna tessara tína?" er kallið til allra ungnonna sjöunda dags Aðventista í dag. Yið erun hér einnitt vegna þessara •• txna. Alveg á sana hátt og Daníel og vinir hans |)rír reynd- ust hlýðnir boðun Guðs, f"egar 'þeir voru uppi, 'þannig hefur líka okkar kynslóð tækifæri tii að sýna tryggð og trúnennsku, Ibegar reynslur og þrautir verða á vegun hennar. Frægur rithöfundur hefur neð réttu sagt: "Heinurinn eyði- leggst óðfluga, _en það er ekki af þekkingarskorti, heldur er það af staðfestuleysi." Og þess vegna-er nesta þörf heins- ins og Aðventfólksins nú: "Menn, sen hvorki er hægt að kaupa né selja; nenn, sen í irmstu fylgsnum sálar sinnar eru trúir og ráðvandir; nenn, sen ekki óttast að kalla syndina sínu rétta nafni; nenn, sen e-iga sanvisku jafn skyldurækna og segulnálin er; nenn, sen vilja \rerja réttan nálstað þótt hinnarnir líði undir lok. ' Yið erun sannfærðir un, að foreldrar, kennarar, prédikarar, safnaðarfornenn og yfirleitt allir, sen elska æskulýðinn og bera unhyggju fyrir honun, vilja taka sanan höndun og vinna einhuga að frelsun, verndun og uppfræðslu ungnenna okkar £ Kristi Jesú. Og við erun líka sannfærðir un, að þeir vilja beita áhrifun sínun til viðhalds háleitun,, heilögun og kristi- legun hugsjónun Aðventhreyfingarinnar, santímis því sen þeir í orði og verki hjálpa til neð að varðveita arfleifð safnað-. arins. Og við biðjum líka unglingana okkar um allan hein, að gefa Guði æsku sína, gáfur, krafta og allan áhuga sinn. Nú er

Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68