Bænavikan - 07.12.1935, Blaðsíða 28

Bænavikan - 07.12.1935, Blaðsíða 28
- 26 - 'þriðjudaginn 10. áesember. KíiLID TIL jSSKOLÍDSINS Steen Rasmssen I óencLanlegun Lærleika sínum kallar Guð á æskulýð nútín- ans, og biður Ixann un að gefa gaun að kalli Drottins: ''Meistarinn er hér og vill finna Mg.n 1 þessun tínun, þeg- ar Guðleysið nagnast neð hræðilegun hraða og ungir jafnt sen ganlir frenja synd og vorja hana, þá hæfir það Aðventæskunni að gefa gaun að kalli Meistarans, og gcfa sór góðan tína til að yfirvega sanviskusanlega andleg auðæfi í ljósi tiihneig- inga og viðburða nútínans. Við sjáun heininn skunda áfran að eyðiloggingu sinni í æðisgonginni váldafíkn og skomtanafýsn. In sjáun við líka sáiir nálgast Guð, sálir sen hungra og þyrstir eftir lifandi vatni og brauði lífsins, scan er svo nauðsynlegt andlegun vexti og franförum okkar? Biblíunynd . Postulinn lýsir svo vel þein tínun, sen við lifun á, í eftirfarandi orðun: "Dví að nennirnir nunu verða sórgóðir, fégjarnir, raupsanir, hrokafullir, lastnælendur, foreldruin óhlýðnir, vanþakklátir, vanheilagir,.... elskandi nunaðarlífið neira en Guð, og hafa á sér yfirskin guðhiseðslunnar, en afneita krafti hennar." 2.Tín.3,2-5. En í niðri hringiðu þessa ógnarástands, gefur Guð þetta loforð: "Og bað nun verða á hintin efstu dögun, segir Guð, að eg nun úthella af iuida nínun yfir allt hold; synir yðar og dætur rnniu spá, og ungnenni yðar nunu sjá sýnirV Post.2,17. Af þessu sjáun við skýrt, að þegar dagarnir eru vondir, þá er líka konið að þein tína, þegar Aðventæskan fser þau tækifæri, sen aldrei hafa þekkst dæni til áður, og þá verður kallið un fullkonna helgun Guði til handa að hljóna í heinilun okkar og kirkjun. Hvar stöndun við sem einstaklingar og skipulagður ungnenna- hópur? Án efa finnast nargir, sem hafa orðið fyrir eyðileggj- andi áhrifun nútínans, unglingar, sen reika til og frá von- lausir, trúlausir og duglausir. Ef til vill finnast líka aðrir, sem ekki skilja alvöru þeirrar eyðileggingar, sen skaðlegar skemntanir, slænar bækur og vondur félagsskapur hef-
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68

x

Bænavikan

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Bænavikan
https://timarit.is/publication/1870

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.