- 21 - mundl sjá fyrir tíiaanlegum f'örfum hans. "Nei," sagði hann, "I'að er ekki vegna stöðu minnar, að eg ekki get gert fað. En f'að er vondur vahi, sem hefur náð tökum á mér, og eg get ekki losnað við hann. Eg hef reynt hvað eftir annað, en eg get ekki orðið sjöundadags Aðventisti raeðan eg reyki,og eg get ekki hs3tt að reykja." Eg sagði honum. frá reynslu ninni á liðnum dögum, áður en eg varð kristinn,. hvernig eg var f'rrell reykingarvanans, og að eg hafi ekki getað losað nig undan f'essu valdi fyrr en lifandi kraftur Krists'kon inn í hjarta nitt. "ó, eg vildi að eg gcsti eignast slíká reynslu," "Bróðir ninn," sagði eg, "íað getur hú. Sá.sarai Jesús, sera frelsaði raig, vill líka frelsa hig." "Eeld'jrðu. að hann vilji kað? Heldurðu að hann elski veslings garalan' s'jTidara eins og raig?" "Bróðir rainn, Hiranafaðirinii okkar fer ekki í nanngreinarálitHaiin elskar . tig vissulega.' ’ Hann dó. fyrir f;ig.n Síðan spurði eg hahn hvort nokkur notaði einltaklifann, sera var aftast í vagninuö. Hánn sagði að hann væri tónur. "Við skulura fara f~angað og hiðja ura frelsið fegar í stað." Við fórura inn í litla herbcrgið, krupura á kné, og neðan lest- in brunaði. eftir teinunura, útheltura v.ið hjörtura okkar fyrir Gíuði, ,og iirópuðura til hans ura freisi. Og Tað gleður riig. að geta sagt, að Guð frelsaði Txnnan raánn, og iiann er nú Aðvent- isti og fagnar. í Sanhleikahun. "Ég nnti honura oft, begar eg ferðast iessa leið, og góðnánnlegá analitið hans ljóraar allt- af af heilagri gleð.i. Andi spádórisins 'ségir: "TJn allan heira eru nenn og konur, sera líta löngunarfullun augura til hiriihs. : fár .og basnir stíga up.p frá leitandi sálun, sem brá frið, ljós og Heilagan Anda. Margir eru konnir að landaranrun Guðs ríkí's, og bíða aðeins eftir að f'eira verði boðið inn. Engillinn laiddi Fil- ippus t.il nannsins, sora leitaði að ljós'i.... Og englarnir nunu einnig. .nú s'tjórna skrefun f'eirra starfsraanna, sera vilja leyfa He.ilögun Anda að st jórna tungun sínun, og helga, hreins a og göfga hjörtu IJeirra." Hér er persónulegur boðskapur til sérhvers okkar, og við getura ekki lokað eyrunura fyrir hohun.. Kunið eftir fví, að bað stendur, að englar sóu reiðubúnir til að leiða ahugasaraa starfsnenn til f'eirra, sen líta löngunarfullura augun til hira- ins, og’f>rá frel.sun frá hjartasorgun, vonbrigðura og syndura þessa heiras'. þeir bíða eftir fér og raér. "þér 'eruð nínir

Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68