- 56- ' ' ástandi heinsins? Tala l'eirra, .s’em trúa á hráðan endi 'þessa heins, vex cie5 degi hverjum 'í öllun löndun heinsins. Rithöf- undar, sértrúarflokkar og hópar nanna og kvenna trúa fast- leg'a á endi heinsins. Er öessi trú aðeins heinskuleg, eða felst einhver ‘beiskur sánnleikur í hénni? Endir heinsins virðist. vissulega vera alvég fyrir dyrun." 2. Aniiað nikið atriði í hugnyndun nútínans, er trúfrsaðin, eða öllu heldur heiðnin, sen -er orðin rikjandi og skapandi afl nútínans. ‘Mennirnir eru orðnir trúhneigðari-nú en áður, en ^eir ertt ekki orðnir 'kristnari. I bók sihni "Kristindón- urinri og hugarástahd Efrópu”, segir dr.Kcller frá Gonova: "Byltingar ’og trúarbrögð nút-ínans eru niklu skyldari en Tmi voru á döguia frönsku st jóxnarbyltingarinnar, T-o ;ar skynsenis- t.rúin kon í stað kristindónsins, og T'egar i.'apclcon sagði, að hann hefði énga T?örf fyrir "tilgátuna un aináttugan Guð". Byltingar tuttugustu aldarinnar eru annaðhvort sjálfrátt eða ósjálfrátt runnar frá t-rúfraáilegum grundvelli. Tinr gota varla konist hjá Tví að vera kallaðar trúfxeáile-g vandanál. Tser göðtu e-kki heil-lað ínyndunarafl f joldans og heintáð óskipt a tjónustu hans, ef ekki leyndist í T’ein loyndardónsfullur neisti trúfrasðinnar. • Trer hafa nyndað trúar játningu, sen niljónir. nanha vilja líða og deyja fyrir. fær hafa sinn Messías, sína post-ula og píslarvætti, sen vekja eins konar tilbeiðslu hjá f jöldanun og gefa honurn von un frelsi og sig- ur. Tær hafa tekið upp nerki, sem hafa haft djúp áhrif á ínyndunarafl f jöl-dans, og Tœr sýna í konningun sínun fran á endi allra hluta, sen býst við dónsdogi og konandi konungs- ríki." Tiessar ástrxðufuilu tilfinningar og óánægðu hrár loka .nör uu dyrun og opná nargar dyr fyrir uðventbcðskapnun. En Hingað til hefur bessi T'r-oski í liugsun og rannsóknun verið til nikils hagnaðar fyrir boðskap okkar. Trúfræði nútxnans er ekki b-aráttan nilli trúarjátninga og kirkna, hún er niklu frenur barátta un lífég dauða nilli kristindónsins og mannlegs eðlis - milli trúarinnar á persónu- legan Guð ög afneitunar alls, sen er yfirnáttúi’legt. Við höf- un komist inn á ný baráttusvið. Andlegur áhugi og fórnfýsi er metin niklu neira en trúarsetningar og kenningar. "öetta fólk lítur ekki á trúfræðina sen kenningu, beir líta á hana sen líf og kraft. Trú og tilbeiðsla Tessarar hreyfingar er geysimikil. Mennirnir, sen skapa nýja Guði og leiða fram nýjar hugnyndir un eilífðina og alheiminn, líf og dauða, rétt-

Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68