- 6o - skuluð og þé-r vera viðbúnir", gefur hann áhrifaiaikið dsai un að vera viðbúinn. Hann sagði: "Sn un ]oann dag og stund veit enginn, elrki einu sinni englar himnanna né sonurinn, heldur aðeins Faðirinn einn. Sn eins og dagar IJða voru, hannig nun verða kona Ivlanns-sonarins; T'ví að eins og menn á hein dögun, dögunun á undan flóðinu, átu og druklcu, kvæntust og giftu, allt ti.1 'þess dags, er iTói gekk inn í örkina, og vissu eigi af fyrr en flóðið kon og hreif bá alla burt, - "öannig nun verða kona Manns-sonarins. M nunu tveir vera á akri, annar er tekinn og hinn skilinn eftir. Tvær nunu mala í kvörn, önnur er tekin en hin skilin eftir." Matt.24,56—41. Síðan-.kenur bessi alvarlega viðvörun: "Yakið bví, Mr eð bér vítið eigi hvaða dag herra yðar kenur. Sn bað vitið bér, að. ef húsbónöinn'hefðx vitað á hvaða næturvöku T'jófurinn ksrni, tá hefði hann vakað og eigi látið brjótast inn í hús sitt. Fyrir "öví skuluð og bér vera viðbúnir, byí að Manns- sonurinn kenur á Teirri stundu, sem Tér eigi ætlið." 42-44.v. I allri Biblíunni er ekki til alvarlegra nál fyrir G-uðs börn, en bað sen felst í 'þessum versun. Kærleikur og unburð- arlyndi hiinnaföðurins felst í bein. hessi vers snerta Aðvent- fólkið, og tilheyra ' , sen hafa séð táknin un enöurkonu Krists rætast. 'þau kenna okkur, ao til þess að frelsast að lokun, þurfuan við að vera róiðubúin til að mæta honum, og reiðubúin v.erðun við neð því að vaka og biðja. Sunir spyrja ef til vill:' "Hvað nun hindra okkur í að vera viðbúin, þegar hann kenur?" Kristur svarar slílcun spurningum í eftirfarandi versun: "Hver er Tá hinn trúi og hyggni Hjónn, sen húsbóndinn hefur sett yfir hjú sín, til þess að gefa bein fæðuna á róttur.1 tína? Sæll er sá þjómi, ser.i húsbóndi hans finnur breyta þannig, er hann keraur. Sannlega segi eg yður, að hann nún setja hann yfir allar eigur sínar. En ef sá hinn illi þjónn segir í hjarta sínu: liúsbónda raínum dvelst - og hann tekur að berja sanþjóna sína, en etur og örekkur neð svöllurun, þá nun húsbóndi þess þjóns kona ó þein degi, sen hann vsentir ekki, og á þeirri stundu, sen hann veit ekki af, og höggva hann sundur og láta hann fá hlutskipti neð hræsn- urunun; þar raun vera grátur og gnístran tanna." Matt.24,45-51. það verður hræðileg þjáning að glatast að lokun. þetta dæni sýnir þá, sem sannast að vera illir þjónar, - bað sýnir okkur, ef við erura í slíku ástandi. Við höfun séð nenn, sen hafa nisst heimili sín, heilsu sína, auðæfi sín og stöðu í

Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68