- 9 - allt til dauða; en l'að er aðoins sá tesrleíkur, sen fórnar öllu, sem getur fengið nann til að fórna lífi sínu. Pétur átti ekki l'ennan lcsrleika, og áður en haninn galaði T'risvar, hafði hann hrisvar afneitað Meistaranun. En reynslu Péturs var .ekki lokið með afneitun hans. Meistarinn, sem elskaði hann og gaf allt hans vegna, rcis aftur upp frá dauðun, og t'á sagði hann við Pétur: "Sínon Jóhannesson, er eg hjart- fólgnari hér en hinun?" Og Pétur svaraði: "Já, herra, hú veist, ,að eg elska ^ig." Og Jesús bauð honum að sýna kcsr- leika sinn í l'jónustu: - "Gsst Tú lanba minna." Og í annað og T'riðja sinn sagði Jesús við Pétur: "Sínon Jóhannesson, elskar Tú mig?" Og í hvert sinn, sem Pétur svaraði, bað Jesús hann um að Tjóna börnum O-uðs. Og Tað var aðeins til ein leið fyrir Pétur tii að sýna, að hann var endurfsiddur og átti sannan ksárleika, - og sú leið var auðmjúk og ein- lseg Tjónusta. Ksarleikurinn sterkur sem dauðinn. Og rnestu orðin, sem Meistarinn sagði við Pétur, sýndu honum, að Tessi Tjonusta, sem hann var kallað- ur til, mundi leiða hann til dauða, og Tegar Jesús hafði rinlt. Tetta, sagð.i hann við Pétur: "Eylg Tú mér." Og Pétur tók krossinn sinn og fylgdi Jesú auðmjúkur, öruggur og hug- prúður, Tví að kærleikurinn, sem fórnar öllu, var nú kominn inn í hjarta- hans. Og hann fylgdi Meistaranum jafnvel fram í dauðann á Itróssinum. Eann gaf allt. Kc-árleiur hans var ekki lengur .falinn £ viðkvunni, góðgerðasemi og hjálpfýsi, sem hörfaði undan fórn í sérhverri mynd. Nú var kmrleikur hans sterkur sen dauðinn, fórnfús og vongóður. Hann gaf Tangað til ekkert var eftir. Og Tað virðist vel við eigandi, að Tessi maður skyldi Tr játíu árum seinna áminna brseðurna um að láta ktðrleikann vera stöðugan í hjörtum Teirra. Og í fyllingu Teirrar lífs- reynslu, sem hafði Troskast með árunum, ritar hann: "Að lok- um, verið allir samhuga, hluttekningarsamii’, bróðurelskir*, miskunnsamir, auðmjúkir. Gjaldið ekki illt fyrir illt eða illimsli fyrir illimeli, heldur Tvert á móti: blessið, Tví að Tér eruð til ýess kallaðir, að Ter skulið erfa blessunina." Dveljum við í kærleikanum? Iúæru breaður og systur. Rsrleik- ur Guðs, sem er æðri öllum skiln- ingi okkar, gaf allt til Tess að frelsa okkur frá glötun.

Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68